Morysin

Morysin - dzieło Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich z pierwszej ćwierci XIX wieku, nazwany tak na cześć wnuka Maurycego (Morysia). Powstał jako naturalne przedłużenie ogrodów wilanowskich. Na terenie parku stanął w 1811 pałacyk w kształcie rotundy z ażurowym pawilonem na rzucie prostokąta, zaprojektowany prawdopodobnie przez samego Stanisława Kostkę Potockiego oraz Christiana Piotra Aignera. W połowie wieku XIX na terenie parku stanęły budynki zaprojektowane przez Franciszka Marię Lanciego i Henryka Marconiego, m. in.: domek dozorcy, drewniana gajówka czy pseudośredniowieczna brama mieszcząca mieszkanie stróża. Współcześnie Morysin to obwarowany zakazem wstępu rezerwat przyrody z elementami architektury zabytkowej. Budowle na terenie romantycznego parku popadają w coraz większą ruinę. Zdewastowane, pomazane przypadkowymi napisami, zabezpieczane naprędce kawałkami blachy i powciskanymi gdzieniegdzie cegłami, wciąż czekają na swój renesans.