Letnie spotkania towarzyskie na Muranowie

Sekrety Warszawy serdecznie zapraszają do udziału w imprezach organizowanych w ramach festiwalu "Warszawa Singera"!

Spacer wernisaż, koncert

Zapraszamy na podróż w lata 50 te! 

Moje miejsce na Muranowie - pierwszego dnia Festiwalu Singera, w sobotę 25 sierpnia, Muzeum Historii Żydów Polskich zaprasza na wernisaż wystawy zdjęć pochodzących z prywatnych archiwów mieszkańców Muranowa. 

Otwarcie wystawy uświetni koncert Warszawskiego Combo Tanecznego. Zespół, z wokalistką Ifi Ude, wykona współczesne interpretacje piosenek Nataszy Zylskiej – jednej z największej gwiazd polskiej sceny muzycznej lat 50tych. Zylska zasłynęła takimi szlagierami jak Kasztany czy Czekolada. 
W 1963 roku, u szczytu sławy przerwała karierę muzyczną i wyemigrowała do Izraela.

Więcej o Nataszy dowiecie się z artykułu Karoliny Sulej tutaj. 

Przed wernisażem i koncertem zapraszamy na sentymentalny spacer po Muranowie, śladami wspomnień i ukochanych miejsc jego mieszkańców. 
Spacer poprowadzi Zofia Mioduszewska z Muzeum Historii Żydów Polskich. 

>>WIECZÓR WSPOMNIEŃ
SPACER SENTYMENTALNY PO POWOJENNYM MURANOWIE
GODZ. 17.00 – 19.00

>>WERNISAŻ WYSTAWY FOTOGRAFICZNEJ
MOJE MIEJSCE NA MURANOWIE
GODZ. 19.00-19.30

>>RECITAL PIOSENEK
NATASZY ZYLSKIEJ W WYKONANIU WARSZAWSKIEGO
COMBO TANECZNEGO JANKA MŁYNARSKIEGO
GODZ. 20.00-22.00

MIEJSCE: SKWER WILLY BRANDTA PRZY NOWEJ SIEDZIBIE MUZEUM HISTORII ŻYDÓW POLSKICH

IMPREZY W RAMACH FESTIWALU „WARSZAWA SINGERA”

Realizacja projektu możliwa dzięki wsparciu The Boeing Company

Informacja o wystawie:

Każdy z nas ma swoje miejsce. Ulubiona fontanna, skwer, szkoła, czy kawiarnia składają się na małą ojczyznę. Lubimy do tych miejsc wracać. Budują one w nas poczucie stabilności, ciągłości i bezpieczeństwa. Historie tych miejsc tworzą opowieść o mieście, sąsiedztwie, dzielnicy. 
Pierwsze lata po wojnie to czas wielkiej odbudowy zarówno tej w życiu publicznym jak i prywatnym. Prezentowane na wystawie zdjęcia pochodzące z lat 50tych i 60tych oraz osobiste relacje mieszkańców są świadectwem narodzin i okresu formowania się tożsamości Muranowa. Relacje i zdjęcia składają się na intymną opowieść o dzielnicy, której dzieje są nierozerwalnie połączone z burzliwą historią Polski. 
Muranów budowano zgodnie z racjonalnymi i modernistycznymi założeniami. Miał być i stał się dzielnicą, w której dobrze się mieszka. Mieszkania nie były duże, ale jasne i funkcjonalnie zaprojektowane. Architekci i planiści zadbali o przestrzenie wspólne i zieleń. Do dzisiaj dzielnica wyróżnia się swoim spójnym założeniem urbanistycznym i kameralną zabudową o ludzkiej skali. Jednocześnie budowniczowie nawiązali do przeszłości zachowując przedwojenne nazwy ulic. Niewykluczone, że dawna dzielnica żydowska żyje w pamięci warszawiaków właśnie głównie dzięki Miłej, Nowolipiu, Stawki czy Pawiej. 
Muranów rzadko miał okazję mówić o sobie własnym głosem. Służył propagandzie i polityce pamięci. W publicznym dyskursie ukazywany jest przede wszystkim jako dzielnica-pomnik, dzielnica-cmentarz. Wyobrażenie to przesłania obraz Muranowa, który istnieje we wspólnej pamięci mieszkańców. Dla muranowian jest on przede wszystkim domem. 
Ostatnie lata to czas kiedy Muranów staje się na nowo. Tak jak w latach 50tych dzielnica ponownie definiuje swój charakter. Mieszkania znajdują kolejnych właścicieli, na pustych działkach stawiane są nowe domy. Na głównym placu Muranowa powstaje Muzeum Historii Żydów Polskich. Obok Kina Muranów, Baru Kawowego, pralni na al. Świerczewskiego i wielu innych miejsc – stanie się nowym żywym symbolem dzielnicy. W Muzeum Historii Żydów Polskich będziemy mogli poznawać historię żydowskiej społeczności w Polsce, której serce przez kilkadziesiąt lat biło właśnie na Muranowie. 

Chcemy, żeby było to miejsce muranowian. Miejsce refleksji, nauki, ale też miejsce spotkań i odpoczynku. Razem napiszemy kolejny rozdział opowieści o Muranowie.

Informacje również na stronie Muzeum Historii Żydów Polskich i na Facebooku