Magister inżynier Wacław Sterner w książce o tytule "Mosty Warszawy" wydanej przez Państwowe Wydawnictwa Techniczne w 1960 roku, rozdział poświęcony mostowi imienia księcia Józefa Poniatowskiego zatytułował "O niepopularności trzeciego mostu, który w dodatku był czwartym z kolei mostem Warszawy". Zdecydowanie w nagłówku przebija nuta rozbawienia autora skomplikowaną sytuacją związaną z liczbą stałych przepraw przez Wisłę.

Zdarza się czasami tak, że dzieło, które wyszło spod ręki artysty ma w sobie jakąś magiczną, ukrytą moc. Nie zawsze łatwo jest dotrzeć do tych poupychanych w zakamarki właściwości, niekiedy trzeba się zagłębić, poznać historię twórcy czy sposób, w jaki dzieło powstawało.

O tym, jak mnie to miasto zadziwia, niewątpliwie nie raz jeszcze napiszę. Warszawa bowiem jest miejscem niezwykłym, w którym historia rozpada się na liczne wątki, okresy, epoki. Te natomiast nakładają się na siebie tworząc swoiste warstwy – jak  wielokrotnie zamalowywana ściana. Po latach odkrywamy, że pod jedną warstwą jest tyle innych kolorów!