Jedna z najpiękniejszych kamienic Warszawy, nie tylko prawobrzeżnej. Wspaniałe świadectwo na to, jaką potęgą była Warszawa w swoim najlepszym okresie, w belle époque na przełomie XIX i XX wieku. Kamienica wzniesiona z rozmachem i wizją, której współcześnie brakuje wielu architektom. Dziś powinna być wizytówką stolicy, miejscem zaznaczonym wyraźnie na turystycznej mapie Warszawy. Niestety jeden z najcenniejszych zabytków architektury secesyjnej w stolicy, popada w coraz większą ruinę.

Mam przyjemność przedstawić Wam kolejny cykl artykułów, tym razem poświęcony warszawskim muzeom, wystawom stałym, czasowym i centrom promującym naukę i kulturę. Pomysł powstał, gdy układałam pytania do ankiety dotyczącej Waszych ulubionych muzeów. Poszperałam wówczas w internecie i okazało się, że Warszawa ma dużo więcej takich placówek niż się spodziewałam. Byłam pewna, że zwiedziłam już większość z nich, tymczasem... Może lepiej nie będę się przyznawać ile mi jeszcze zostało. Cykl "Muzeum na weekend" jest dla mnie nie lada wywaniem, ponieważ postawiłam sobie za cel odwiedzenie każdego miejsca, które będę później opisywać. Mam jednak nadzieję, że dla mnie będzie to ciekawe doświadczenie, które dla Was stanie się źródłem inspiracji i odpowiedzią na znane i powszechnie zadawane pytanie: a co robimy w weekend? ;-)

Zapomniane pałacyki, to nazwa nowego cyklu, w którym opiszę kilka niezwykłych miejsc. Tytuł dla niektórych z Was może okazać się nietrafiony, przecież większość z Was pewnie widziała już te schowane w cieniu potężnych kamienic, niewielkie, przytulne pałacyki z dawnych lat. Szukając jednak w myślach odpowiedniej nazwy, oczami wyobraźni wciąż widziałam dwie książki. Fabuła każdej z nich opiera się na niezwykłej historii zapomnianego ogrodu, o którego istnieniu wiedzą tylko wtajemniczeni. Książki różnią się od siebie właściwie wszystkim, oprócz tego budzącego dreszczyk emocji, zapomnianego ogrodu.

Kolejna perła warszawskiej secesji ukryła się wśród kamienic stojących przy ulicy Bagatela, dawnej drodze łączącej trakty do Mokotowa i Sielc. Tutaj miał swój pałacyk twórca Malarni Królewskiej, nadworny malarz Stanisława Augusta Poniatowskiego, Marcello Baciarelli.